วันพุธที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

โอโม่&สไปเดอร์ กระรอกเผือกแสนซน

     ขึ้นชื่อว่า "กระรอกเผือก" หลายๆคนคงคิดว่าเค้าจะสีขาวตั้งแต่เด็กๆ จริงๆแล้วไม่เลยครับ  ช่วงเล็กๆเจ้ากระรอกเผือกจิ๋วพวกนี้จะสีออกน้ำตาลอ่อนๆแลดูสวยเลยทีเดียว  ผมได้มีโอกาศเลี้ยงเจ้ากระรอกเผือกชมพู ที่น่ารักสองตัวนี้โดนสั่งซื้อมาจากร้านสัตว์เลี้ยงที่มหาสารคามครับ  รับมาเลี้ยงเมื่อวันที่ 13 มกราคม พ.ศ.2556 ที่ผ่านมานี้เองครับ  โดยเป็นคู่ตัวผู้และตัวเมีย  แต่มันไม่ใช่ของผมทั้งหมดนะครับ  พอดีมีพี่ชายที่สนิทกันพอสมควรนำมาฝากผมเลี้ยงอีก 1 ตัวนั้นเอง ก็ซื้อมาพร้อมกันนั้นแหละนะ
      เริ่มแรกเลยที่นำมาผมนำเจ้าสองตัวนี้มาอบไฟอยู่ในกล่องเป็นอาทิตย์ๆเลยทีเดียว ตอนที่นำเจ้าตัวน้อยมาก็อายุน่าจะเกือบเดือนได้แล้ว เพราะตาเปิดใกล้เต็มตาแล้ว  ผมป้อนอาหารโดยใช้ดรอปเปอร์ เหมือนเจ้ากาโม่เลย แต่ป้อนด้วยนมแพะกระป๋องก่อนนะ เพราะทางร้านบอกว่าเลี้ยงด้วยนมแพะมาถ้าให้ซีรีแล็คแต่แรกเลยท้องเสียแน่นอน
ผมก็ดันหัวดื้อซะด้วยรองไปซะ ท้องเสียจริงด้วย อิอิ สมน้ำหน้าเลย เลี้ยงนมแพะได้2อาทิตย์ก็เอา ซีรีแล็คมาเสริม อาจเป็นเพราะอย่างนั้นเจ้าตัวน้อยทั้ง 2 เลยโตไวมากๆเลย

    พอเลี้ยงได้สัก 3-4 อาทิตย์ ก็ย้ายเข้าไปไว้ในกรงเลยที่เดียวเชียว แต่ยังเปิดไฟหลอดส้มอบไว้อยู่นะครับ  นอนกอดกันกลมเชียว เจ้ากระรอกเผือกพวกนี้เป็นตัวแทนของ กาโม่ ที่หายไปเลยผมรู้สึกสนุกที่ได้เลี้ยงดูมันมากเลย
    ตัวผู้เป็นกระรอกของพี่ที่รู้จักกันแกตั้งชื่อมันว่าสไปเดอร์ เจ้านี้ตอนเด็กๆซุกซนมากๆเลยครับ  ชอบป่วนน้องสาวเป็นประจำ
    ตัวเมียเป็นลูกสาวของผมเองเพื่อให้เข้ากับกาโม่ มันจึงได้ซื่อว่าเจ้า โอโม่ ก็ตอนโต เค้าจะเป็นสีขาวนี่นา ตอนเล็กๆนี่โอโม่จะนิ่งมากๆเลยครับกินกับนอนอย่างเดียวเลย อิอิ




     เอาล่ะพอเริ่งแข็งแรงพอแล้วก็กินแอ๊ปเปิลได้เลย  แล้วก็คอ่ยเอาเค้ามารับแสงแดดยามเช้าเพื่อให้ขนสวยงาม อร่อยกันใหญ่เชียวนะ โอโม่ สไปเดอร์  สังเกตุดีๆสีที่ขนเปลี่ยนไปแล้วนะครับ  เริ่มขาวขึ้นแล้ว  ก็เลี้ยงมาได้ 4-5 อาทิตย์แล้วเนาะ!!!







     นอนอาบแดดชิวกันเลยทีเดียว ช่วงนี้ โอโม่ เริ่มออกลายแล้ว ซูกซนใช่เล่นเลย กลายเป็นว่ามีเจ้าตัวดื้อเพิ่มขึ้นมาอีก 1 ตัว โตไวเหมือนกันนะเนี่ยเผลอแป๊ปเดียวเอง








     นั้นไงไม่ทันขาดคำเจ้า โอโม่ ขโมยถุงเท้าผมซะแล้ว เอา่ไปทำรังนอนในกรงด้านบน  ตัวนึงเอาขึ้นไป อีกตัวนึงก็ช่วยดึงเข้าเชียว  น่ารักกันเหลือเกินนะ  เวลาที่ผมว่างๆอยู่ห้องก็มักจะปล่อยให้เค้าวิ่งเล่นอย่างอิสระเสอมๆ โดยนำกิ่งไม้มาวางพิงกำแพงไว้สูงพอควร แล้วนำกรงไปมัดติดไว้ด้านบนครับ


















     ผมคิดว่าการที่เราให้เค้าวิ่งเล่นในห้องเป็นการให้เค้าได้ออกกำลังกายอย่างดีและช่วยให้เค้าโตไวด้วยครับ
     ก็เอาเป็นว่าจะนำเรื่องราวของเจ้าโอโม่และสไปเดอร์มานำเสนอต่อภายหลังแล้วกันนะครับเพราะเท่าที่เลี้ยงมาก็มีข้อมูลเท่านี้แหละครับ  ขอขอบคุณที่เสียเวลามานั่งอ่านกันนะครับ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น